Οι πόλεις δεν σε δέχονται , Χρήστος Αμανατίδης

Οι πόλεις δεν σε δέχονται 

Γέρασες. 
Τα χρόνια σου σπατάλησες στους δρόμους, 
Κι' ακόμα τριγυρνάς και περιφέρεσαι. 
Απ' έξω σ' άφησαν οι Πόλεις, 
Δε σε δέχονται.

Κλειστές ερμητικά να μη μπορείς να μπεις,
Μένουν εκεί
Αδιάφορες για τη φθορά σου
Και απλώς, αρνούνται να σ' αφήσουν να περάσεις. 
Πιο αφιλόξενες απ' τους μεγάλους δρόμους 
Που αλητεύεις μια ζωή.

Τις άκουσες, να δε τις γνώρισες τις Πόλεις. 
Απ' έξω σ' άφησαν να περιφέρεσαι, 
Και παραφέρεσαι. 
Αλλά δεν ωφελεί. 
Οι Πόλεις δεν θα σε δεχτούν.

Παρ' όλα αυτά, καλύτερα! 
Τα φώτα και το βουητό τίποτα δε σημαίνουν.
Γιατί τι νόμιζες πως είναι εκεί μέσα;

Ίσως οι Πόλεις σ' αγαπάνε
Γι' αυτό και κλείσανε τις πόρτες τους για σένα. 
Γι' αυτό και κράτησαν τις πόρτες τούς
Ερμητικά κλειστές σε σένα.

Ποιητική Συλλογή : Ρίγος επί επιφάνειας ύδατος,

Χαλκίδα 2002